Μεταποιητική εικασία

Μια ακόμη μεταποιητική εικασία

Μην προαπαθείτε να πείτε τι είναι η ποίηση

περιμένετε με υπομονή

κι εκείνη θα σας συγκινήσει απρόσμενα.

Επίσης δεν είναι τσαγκαράδικο η ποίηση

να λέμε να αυτός ειναι καλός

εκείνος ειναι λιγότερο

Είναι πικρή η υστεροφημία του ποιητή

κανείς δεν ξεδίψασε πολύ

γιατί όλοι οι ποιητές αν και γνωστοί

ειναι οι περισσότεροι νεκροί

Στοχασμοί

Εκείνο που υπόσχεται εκ της αρχής
και της ιδεολογίας
ανανεούμενη πρωτοπορία
εκείνο σταλάζει εκείνο μένει
εκείνο μας πάει πίσω
μας στιγματίζει δεν μας χωρεί
εκείνο στάσιμο κάνει
και οπισθοδρόμηση γεννά
η διάχυτη πορνογραφία
δέσμιο και βλάκα σε κρατά
η δεισιδαιμονία εκείνη
την ελευθερία και την ηδονή αποστερεί

Μετά το θάνατο του ποιητή

Μετά το θάνατο του ποιητή κι επειδή πέπλο σιωπής πέφτει στα πέρατα, όπως και να τον λέγαν δεν έχει μεγάλη σημασία, μεγαλύτερη έχει η ηθική διδασκαλία των στίχων προς τις γενιές ανθρώπων που σαν νεοσσοί περιμένουν την τροφή της. Βλέπεις ο θάνατος ύπουλος και βραχύς μα η ζωή της κοινότητας και των στίχων αιώνια.

νοήματα ενός θυρωρού της νύχτας / Η αγωνία μου

νοήματα θυρωρού της νύχτας

σιγά σιγά πέφτοντας απ τα απάτητα νέφη και κινδυνεύοντας στων πόλεων τις ζούγκλες μαθητεύω στην σπουδαιότητα της τρυφερότητας η οποία με αλλάζει ως τον πυρήνα της ουσίας μου για να πλέκω την κλωστή τη ζωής με τα χρώματα του νοήματος. Την χάνω και μου ξανάρχεται μυστηριακά και μυστικά ως το τέλος του χρόνου.

Η αγωνία μου διανύει εμμονικά σαν εκρεμμές την απόσταση απο την επιβίωση σε ένα οιονεί ιστορικό καθήκον. Τον δρόμο απο τον άνθρωπο στην φαντασία.

στοχασμοί προς εαυτό

Aποκαλώ τον εαυτό μου, Αισθητικό Ορθόδοξο γιατί πολύ μου αρέσει από την άποψη της Τέχνης η Βυζαντινή Ποίηση του Ρωμανού του Μελωδού, έχω δε μεταφράσει στην δημοτική μαζί με τον Παλαμά και αρκετούς άλλους λιγότερο επιφανείς έως όπως εγώ ήσσονες της Ποίησης σπουδαστές, το Τροπάριο της Κασσιανής, η δε περίοδος του Ελληνικού Πάσχα είναι μια περίοδος κατά την οποία είμαι ευτυχισμένος που είμαι Έλληνας.

Επίσης μου αρέσει να επαναλαμβάνω την έρώτηση του Σολωμού ( που είναι ο ποιητής που καθιερώνει στην Λογοτεχνία τη δημοτική – γράφοντας μάλιστα σε φωνητική ορθογραφία-) “Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;” Η γλώσσα μου είναι Ελληνική είμαι Έλληνας, μα όχι Εθνικιστής, ασπάζομαι τον οραματισμό μιας Διεθνούς Ελευθερης κοινωνίας αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να αισθάνομαι Έλληνας χωρίς κανενός είδους νοσηρής μισαλλοδοξίας και έχθρικού προς άλλα έθνη εθνικισμού, και τούτο επειδή μεγάλωσα με τον Όμηρο και όλη την Ελληνική Δημοτική αλλά και Λόγια παράδοση. Απλά δεν γίνεται αλλιώς.

Τέλος υπενθυμίζω σταθερά εις εαυτόν οτι η Δημοκρατία δεν είναι αυτονόητη αλλά χρειάζεται κάτι που λέω και σε αρκετά παλιότερα γραπτά μου μια «Δημοκρατία του συναισθήματος».
Είναι ανάγκη δηλαδή να προσερχόμαστε στον διάλογο όχι με πεποιθήσεις αλλά με θέσεις που θα είμαστε έτοιμοι να τις θέσουμε σε ειλικρινή διάλογο και να μετακινήσουμε. Η δημοκρατία είναι η συνισταμένη όλων των επιμέρους θέσεων που θα εκφραστούν.