περιφερόμενοι επαγγελματίες φωτογράφοι

πόσους βατράχους φίλησες
για κείνο που δεν ήρθε;
μη μελετάς ειν’ καημός
ζήσε δίχως εκείνο

Ο καθένας μας είναι αυτό που είναι
και αυτό το οποίο επιμένει να είναι
κι ο μέγας χρόνος φωτιά που μας σιγοψήνει

ευτυχώς υπάρχουν τα κείμενα
όσο τα διαβάζω τόσο ελπίζω πως τους μοιάζω

Δεν μπορούν ούτε ενδιαφέρουν να ειπωθούν
όλα όσα βλέπω και γνωρίζω
τίποτα δεν αλλάζει απ αυτό που καταφανώς είναι

Χθες το βράδυ Ω χθες το βράδυ
περιφερόμενοι πάλι επαγγελματίες φωτογράφοι
ευτυχισμένοι μαθητές και θιασάρχες
οι οιονεί γυμνασιάρχες
η διοικητική αναρχία στα χέρια
μιας ροδί αναποφάσιστης επιμελητείας
καλοί κακοί πλούσιοι και φτωχοί
σε ενός οίστρου στιγμής στενό το κεφάλι

Tου Θωμά Αβδελάμη

Φωτό: Αμοργός Κατοικία Ξενάκη

Kι ως πισώκωλα θα παγαίνω πατώντας

Kι ως πισώκωλα θα παγαίνω πατώντας,
μες σε κόρνα θα τα βροντούν και σαντούρια
οι παλιάτσοί-μου — στον αέρα πηδώντας —
τα θούρια…
Γ. Σκαρίμπας

Με κατηγορείς ότι αίολα έωλος
Μας κατηγορείς ότ’ αποτύχαμε ανύποπτα
Ετυμηγορία δίκης διαρκούς γυμνός και μετέωρος
———————————————

Γιατί πρέπει όνομα να χει η κατηγόρια;
Ποιο της ανάγκης σκοτεινό τ’αίτιο

Να κάναμε μια γεωγραφία του στοχασμού;
Ως που να φτάσει μπορεί ο ποιητής
στης επιστήμης ενάντια τη γραφειοκρατία σοφή;

Αβεσαλώμ Ουλαλούμ πριν φωνήσαι τρις
στην καρδιά τα καρφιά της βαρούν

Δεν μιλά πια αλήθεια καμιά
σωπαίνει ασκείται παραμιλάει και πίνει
να μεθά πιο καλό στης θλίψης τον βαρύ οιωνό

Κι αν ποτέ χρειαστεί μιας αλήθειας
τον ήχο να πει στα σωστά
της αλήθειας το σχήμα να δείχνει ξεχνά

Αίολα έωλος απέτυχε ανύποπτα
σ’ ιστορικού προτσες δεσμό των
όσα φαν όσα πιουν
Μανιχαιστικά το ορθό

κι οι ομαδες γλεντουν στης εξουσίας
το γλυκύ γλεντοκώλη ρυθμό

Tου Θωμα Οβεδλάμη

Photo: Andre de Dienes

Σ’ έναν Τριακονταετή Πόλεμο

«Σ’ έναν Τριακονταετή Πόλεμο πολλοί είναι εκείνοι που εκούσια ή ακούσια θυσιάζονται. Υπάρχουν όμως και κάποιοι δεξιοτέχνες της επιβίωσης που μεθοδικά και αδίσταχτα αξιοποιώντας τα όσα προσόντα τους χάρισε η φύση επιδιώκουν ένα και μοναδικό σκοπό: να διολισθήσουν μέσα από τη κοινή δοκιμασία αλώβητοι.»
Α. Κοτζιά Αντιποίηση Αρχής

ο πεσιμισμός μου έλκεται από την αντικειμενική αλήθεια οτι τούτα τα ηθικά αποβράσματα διαμορφώνουν την ιστορία, η ιστορία είναι το κατακάθι της ανθρώπινης ηθικής.

Πλησίστιοι αυταπατών το πικρό μονοπάτι τραβούμε
Που οι θεσμοί και η εσωτερική τους ερμηνεία
συναρμόζουν

Προσέρχομαι στη θλίψη κουρασμένος
Με την απέλπιδα ευχή να διαθλαστεί ποιητικά
εις το εγγύς και το απώτερο.

ανάμνηση του 2013

κάντο στο Θάνατο του Πανός

Μικρό κάντο στο Θάνατο του Πανός

Δεν είμαστ’ όλοι σύντροφοι
και ποιοι με ποιους το ξέρουν
κι αν μη πότε το μάθαμε
κακό του κεφαλιού μας
ξένοι που τριγυρνούσαμε
ξένοι που τριγυρνάμε

Ο θείος Πάνας πέθανε
θεοί του πάνω κόσμου

Στον προμηθέα ‘λπίζουμε
που ναι φτωχός του κόσμου
γιατί ο φτωχός τες ηδονές
δεν είδε μήδε έγνω
πόνο ειδέ και βάσανα
του κόσμου που ‘ναι μόνο

Του Θωμά Οβεδλάμη

Klimt

Κι ενώ η ύπαρξη του θεού μοιάζει πλέον μια ξεπερασμένη άσκηση γεωμετρίας

Η διαφωνία μας δεν είναι στην ύπαρξη του θεού που μπορεί κανείς να πει οτι είναι υπαρκτός γιατί μπορούμε να τον φανταστούμε.

Αλλά στο αν αυτός ο θεός είναι ένας θεός που στο κέντρο της σκέψης του είναι ο άνθρωπος.

Κι ενώ η ύπαρξη του θεού μοιάζει πλέον μια ξεπερασμένη άσκηση γεωμετρίας

Η απόδειξη ότι ο θεός και οι ιδιότητες του αδιαφορούν για τον άνθρωπο
που σκληρά καταστρέφει το δώρο της ύπαρξης γελούν μπροστά στην γελοία του ανθρώπου σοβαροφάνεια.