Το πάθος είναι μάθος, η άσκηση είναι επίγνωση
αλλά δεν υπάρχει εποπτεία της καμπύλης επίγνωσης
αυτή είναι ιδιότητα του ιστορικού, όταν αποκτάς
εποπτεία έχεις σταματήσει να ασκείσαι
είσαι ιστορικός ακαδημαϊκός, προπονητής ή συνταξιούχος
είναι η σχετικότητα που διέπει το βίο
όταν είσαι νέος δεν βλέπεις όταν βλέπεις δεν είσαι πια νέος
δεν αναζητώ να ερμηνεύσω η ερμηνεία ενίοτε είναι κάτι
πολύ ρηχό όπως ο θυμός ή η επιθυμία
άλλοτε πάλι κείνο το κάτι είναι εξαιρετικά ευρύ αλλά ανερμάτιστο
σπατάλησαν τα νιάτα τους στα μπουζούκια
για έναν ανερμήνευτο και ακατανόητο ναρκισσισμό
και τους φταίει η κρίση που τους έριξε στην ένδεια
δεν επιθυμώ τίποτε περισσότερο απ’ αυτό που έχω
και δεν έχω τίποτε περισσότερο απ’ αυτό που επιθυμώ
ετούτη τη μικρή ανεπίγνωστη από ιστορική άποψη στιγμή
να τελειώσω να χυθώ σαν ποταμός από τον οργασμό της διάνοιας
όταν όμως αυτό ολοκληρωθεί με κάποιο τρόπο
αρχίζω και αποκτώ μιαν αδιαφορία γι’ αυτό που προηγουμένως
με έκαιγε αυτό που με κρατούσε σαν ερωτευμένο Κένταυρο
Διαβάζω ότι είναι όλοι ανερμάτιστοι ρηχοί αστοί ασύστατοι,
πολύ ψηλοί με χοντρές μύτες στεγνοί με κοντά πόδια και πλακουτσωτά κεφάλια
γυναίκες με γεροδεμένες γάμπες που δούλευαν για αιώνες σ αγροκτήματα
δυνατούς μηρούς και πεταχτούς κώλους που πάσχουν (sic) από δυσλεξία
κι άλλες που ήταν πάντοτε κοσμήματα με λεπτούς κορμούς λαιμούς κύκνου
και μαλακούς γλουτούς σε σχήμα όμορφου αχλαδιού, δεν τελειώνει ο κόσμος
στις περιγραφές μου ποιον να κατηγορήσω ποιον να θαυμάσω για ποιον να αδιαφορήσω
Ποια ιδεολογία θα οδηγήσει στο ανεξαρτήτως δίκαιο
δηλαδή το δημοκρατικό
Ποια πολιτική θα δημιουργήσει την αστική ευτυχία
Ποια τάξη θα επιτρέψει την όμορφη αταξία
Ποια ηθική θα επιτρέψει την διαρκή απροσποίητη ειρήνη
Ποια αισθητική τον ανεμπόδιστο έρωτα
Θα επιστρέφω διαρκώς ως να πάψω ν’ ασκούμαι.
_______________________________________________________________________
Το πάθος είναι μάθος, η άσκηση είναι επίγνωση
αλλά δεν υπάρχει εποπτεία της καμπύλης επίγνωσης
αυτή είναι ιδιότητα του ιστορικού όταν αποκτάς
εποπτεία έχεις σταματήσει να ασκείσαι
είσαι ιστορικός ακαδημαϊκός προπονητής ή συνταξιούχος
είναι η σχετικότητα που διέπει το βίο
όταν είσαι νέος δεν βλέπεις όταν βλέπεις δεν είσαι πια νέος
δεν αναζητώ να ερμηνεύσω η ερμηνεία ενίοτε είναι κάτι
πολύ ρηχό όπως ο θυμός ή η επιθυμία
άλλοτε πάλι είναι εξαιρετικά ευρεία αλλά ανερμάτιστη
σπατάλησαν τα νιάτα τους στα μπουζούκια
για έναν ανερμήνευτο και ακατανόητο ναρκισσισμό
και τους φταίει η κρίση που τους έριξε στην ένδεια
δεν επιθυμώ τίποτε περισσότερο απ αυτό που έχω
και δεν έχω τίποτε περισσότερο απ αυτό που επιθυμώ
ετούτη τη μικρή ανεπίγνωστη από ιστορική άποψη στιγμή
να τελειώσω να χυθώ σαν ποταμός από τον οργασμό της διάνοιας
όταν όμως αυτό ολοκληρωθεί με κάποιο τρόπο
αρχίζω και αποκτώ μιαν αδιαφορία γι αυτό που προηγουμένως
με έκαιγε αυτό που με κρατούσε σαν ερωτευμένο Κένταυρο
Διαβάζω ότι είναι όλοι ανερμάτιστοι ρηχοί αστοί ασύστατοι πολύ ψηλοί
με χοντρές μύτες στεγνοί με κοντά πόδια και πλακουτσωτά κεφάλια
γυναίκες με γεροδεμένες γάμπες που δούλευαν για αιώνες σ αγροκτήματα
δυνατούς μηρούς και πεταχτούς κώλους που πάσχουν από δυσλεξία
κι άλλες που ήταν πάντοτε κοσμήματα με λεπτούς κορμούς λαιμούς κύκνου
και μαλακούς γλουτούς σε σχήμα όμορφου αχλαδιού, δεν τελειώνει ο κόσμος
στις περιγραφές μου ποιον να κατηγορήσω ποιον να θαυμάσω για ποιον να αδιαφορήσω
Ποια ιδεολογία θα οδηγήσει στο ανεξαρτήτως δίκαιο δηλαδή το δημοκρατικό
Ποια πολιτική θα δημιουργήσει την αστική ευτυχία
Ποια τάξη θα επιτρέψει την όμορφη αταξία
Ποια ηθική θα επιτρέψει την διαρκή απροσποίητη ειρήνη
Ποια αισθητική τον ανεμπόδιστο έρωτα
Θα επιστρέψω διαρκώς ως να πάψω ν’ ασκούμαι.
Το ημερολόγιο του Fb γράφει 26/01/2016