Ποιος έχει δίκιο Εσύ ο Ταξιδιώτης ή ο Δικαστής; Ποιος το καλό μας επιτηρεί ποιος δίχως νόημα καλεί, Αχ κύριε Δικαστή και σεις κύριε Δημοκράτη στην Επιτροπή Δεοντολογίας που διπλοθεσίτες έχει χάριν δεοντολογίας του μυαλού σας ανοίχτε το κουτί, της μηχανής αλλάχτε τη λογική Ο Βόγιατζερ απ’ 6 δισεκατομμύρια μίλια, το παρελθόν σας βλέπει, ίδια απαράλλαχτα ασήμαντο με το παρόν, και να μια του σύμπαντος τύχη σκληρή, και σβήσθηκε ο κόσμος, και καθ’ αρχείο ηλεκτρονικό κάθε βουλή με μια του σύμπαντος απαράλλαχτη τυχαία συστροφή.
Είστε πεπεισμένοι κυρίες και κύριοι οτι εκπροσωπείτε το αληθές το ορθό και το δίκαιο
και πως εμείς είμαστε η αδιανόητη φωνή της σύγχυσης.
Ακούστε όμως μόλις ξανά την λυσασμένη υλακή της πρωτοπορίας που απομακρύνεται από τα στεγανά στεγνά κουτιά σας
Ο Στρατής Φάβρος είναι γεννημένος στις 3 Ιουνίου 1968, όταν ο Μάης ήταν ακόμη ζωντανός. Είναι αναγνώστης ποίησης και ένας στην καρδιά ποιητής. Μπορείτε λοιπόν να λέτε ότι ο ποιητής είναι τα λόγια του.
Είναι συντάκτης διάφορων ηλεκτρονικών «επιφυλλίδων» όπως τα διαδικτυακά group ή περιοδικά: Poetry Aesthetic Ethics, και Poetry Translation Project. Διατηρεί επίσης το blog: Στρατής Φάβρος Poetry Aesthetic Ethics.
Μεταφράζει από την Αγγλική και άλλες γλώσσες με κίνητρο του την αγάπη για την γλώσσα και την τέχνη αλλά και ενίοτε για βιοποριστικούς λόγους
Τα κείμενα του βρίσκονται αποθησαυρισμένα σχεδόν στο σύνολο τους στο blog που διατηρεί. Είναι ως προλετάριος εξαιρετικά επιφυλακτικός με τους μηχανισμούς της έκδοσης πράγμα που τον αποτρέπει κάθε φορά που ξεκινά να το σκέφτεται. Η ποιητική λήθη θα τον εύρει ικανοποιημένο ότι αποπειράθηκε, Έτσι τα κείμενά του φαίνεται ότι θα παραμένουν ανέκδοτα.
Τα κείμενα είναι γραμμένα σε μακρινούς εσωτερικούς τόπους στην Έρημη Χώρα της Υπερπραγματικότητας κα στους φυσικούς χώρους μιας προσωπικής μυθολογίας. Και γι αυτό είναι όλοι οι κατά καιρούς τόποι, από το Τράνσβααλ ως το Μπραζίλι. Κι Ο Χρόνος, ας μένει ως ένδειξη.
Ο Άνθρωπος πίσω από τον ποιητή ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
«Μπορείτε να πείτε ότι ο ποιητής είναι τα λόγια του»
α
Είμαι σε ένα βαθύ πηγάδι όχι ανίκητος σαν τον Άγγλο ποιητή αλλά δεμένος σε ένα σπήλαιο και δεν βλέπω σκιές αλλά τις αναμνήσεις τους και σκαλίζω σκαλίζω και σκαλίζω με μίσος το χώμα για να βρω τα μικρά σπασμένα γυαλάκια απ’ το πράσινο μπουκάλι στον αποτεφρωτήρα του νοσοκομείου, Ω Γουίλιαμ Κάρλος Γουίλιαμς η εικασία της ομορφιάς, αυτή είναι η ικεσία μου
“Ένας στρατιώτης που επιστρέφει από μια μάχη που χάθηκε”
β
Στοχαστικός για τον πόνο κι έπειτα για την ομορφιά με σκοπό σου την πράξη που δυναστεύει το βίο ας τον δυναστεύει δίκαια. Δεν στοχάζομαι ποτέ τη ζωή σαν σύνολο ούτε φυσικά βολεύομαι σε ισχυρισμούς λογοτεχνικούς. Ποιος αλήθεια μπορεί να ισχυριστεί την εμπειρική μετοχή στην Ιστορία; Βλέπω μόνο τον ορίζοντα της μέρας μου και πως θα γίνω δυνατός, να αποφύγω την αδικία, που με τσιγκλάει σαν αλογόμυγα.
I expect to pass through life but once. If therefore, there be kindness I can show, or any good thing I can do to any fellow being, let me do it now, and not defer or neglect it, as I shall not pass this way again. ~William Penn~
Το δίκτυο κριτικής στην Εκπαίδευση αποτελεί μία προσπάθεια αναστοχασμού πάνω στην εκπαιδευτική πραγματικότητα. Είναι μία προσπάθεια να σκεφτούμε πάνω στο σχολείο και την εκπαίδευση πέρα από τα κυρίαρχα σχήματα. Να σκεφτούμε ένα διαφορετικό σχολείο που θα κυριαρχεί η δημοκρατία και η κριτική σκέψη. Ένα σχολείο που θα συμβάλλει στον μετασχηματισμό της κοινωνίας
Μ' αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ' τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα· που αναβοσβήνουν, μες στη νύχτα, σαν Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια... [Νίκος Χουλιαράς]
Στρατής Φάβρος - Strates Fabbros 