Η Ηρακλείτειος Ροή, the Argument of Flux, η ροή της Οργόνης, μας πως ήταν σίγουρος για οτιδήποτε πέραν της απελπισίας του για την απαράλλακτη των πραγμάτων υφή, αφού όλοι μες στο καβούκι τους καίγονταν καθώς ο χρόνος αυτή η παραισθητική φούσκα κυλούσε αδιάκοπα, κι έψαχνε πάντα εκείνο το Δῶς μοι πᾶ στῶ,
Όλοι με το δικό τους σκοπό, ειδικά κάτι σαν εκείνους που δεν δεν ορρωδούν προ ουδενός, ο κοινός νους ανερμάτιστος να κοιτά αποσβολωμένος, όταν βαριά τα χάλκεα του φόβου δίχτυα το δόλο επλέκαν,
Είναι σημαντικό να γνωρίζει κανείς το σημείο που στέκεσαι και τις δυνατότητες που έχεις ως προς τη συνθήκη στην οποία βρίσκεσαι κάθε φορά. Οι λαϊκές παροιμίες παρά την ραγδαία αλλαγή των συνθηκών είναι στην πυκνότητά τους σωστές. Μαλακίες, Μαλακίες σου λέω !
Αξίζει να σιωπάς και ν’ ακούς τον αγέρα πριν σπεύσεις να ξιφουλκήσεις, όχι γιατί θ’ αδικήσεις αλλά γιατί μόνον οι πωρωμένοι εγκληματίες είναι πραγματικά σοφοί, γνώστες των καπρίτσιων της στιγμής και της ανοησίας των ανθρώπων, μόνον εκείνοι καβάλα στον οίστρο της χυδαιότητας δεν αντιμετωπίζουν τον φυσικό δισταγμό της απόφασης.
Δεν μπορεί παρά να υπάρχει βαθύτατος αιτιώδης λόγος που κρατά την γραφή έξ’ απ’ τη λήθη, γιατί βέβαια υπάρχουν πολλοί λόγοι για να φλυαρεί κανείς. Αυτόν οραματίζεται.
Δεν είχε συμφέροντα ούτ’ ελπίδες εναποθέσει σε κανέναν και δεν φοβόταν συνεπώς κανέναν. Δεν θα μιλούσε άλλο, το κάθε μας βήμα μας πηγαίνει πιο βαθιά στο δρόμο που έχουμε διαλέξει να τραβάμε.
Η διαρκής αντίσταση με το μέσο του λόγου και την πειθώ σε μια οιονεί Ελεύθερη δημοκρατική διαπάλη είναι ο δρόμος της απόφασής του.