Εκεί που άλλοι βλέπουν αρμονία

Εκεί που άλλοι βλέπουν αρμονία

αλλοί θα βλέπουν φασαρία

κι έτσι ανάλλαχτα γυρνά ο καιρός

με τ’ αρίφνητα του τα καπρίτσια

της μοίρας που τύχη έμαθες να λες

τ’ αφάνταστα και φανταστά τερτίπια

Την επανάσταση ψάχνω να βρώ

Γυρνούσα χθές δίχως σκοπό
την ύπαρξη για ν’ απαντήσω
ένα της μήνυμα να βρώ
ίσως να πω κι ίσως να τραγουδήσω
βλαστήμαγα μέσα μου φορές
που πέθανες και δεν μπορείς
τα τωρινά να μαρτυράς και να ιδείς
Αρθούρε Ρεμπώ

Την επανάσταση ψάχνω να βρώ
Εσένα Αρθούρε Ρεμπώ
νέον λαμπρό να φλέγεσαι
στης κομμούνας το αχό
καθάρια να δείς και εξ’ από νείρατα
το μήνυμα να ρθει να πεις

Και σαν διψώ νερό να πίνω καθαρό
μέσ’ στης ζωής απλό το σχήμα
στης αρετής καθάριο νήμα
της ηδονής τραγούδι μελιχρό

όλοι σε καταδίκες άρρητες
κλειστήκαμ’ αρίθμητες
ελεύθεροι δεν υπήρξαμε ποτές
σκλάβοι τυφλοί σε φυλακές
στους τοίχους τους που νείρονταν φωτιές

Ποιος την αλήθεια θα τη δεί;
ποιος την πράξη θα κάμει μπορετή
ποιος την κραυγή μας θα δαμάσει
την ταξική μας φυλακή να την χαλάσει

Για τίτλους αγροτεμαχίων που δολίως
δεν κληρονομήσαμε
γυναίκες ποθητές
που δεν γευτήκαμε

Συνείδηση που ποτέ δεν αποκτήσαμε
και στίχους τέλειους που από τύχη
ή και μυαλό δεν μας εστάθη δυνατό
δεν γράψαμε μήτε διαβάσαμε

Σε μιαν Ελευθέρια σύγνεφο
ποτές που δεν κερδίσαμε
Αρθούρε Ρεμπώ
Εσέν’ ελπίσαμε!