H Ελάδα (αγρίκισα να πι)

«Ciudi nella tua anima la Grecia»

H Ελάδα (αγρίκισα να πι)

το τούρκικο

χιλιάρμενο, το στρατεβμα παρεκι

το μισολογι το μικρό χορίς βοιθια στεκι

Στίχοι με τη γραφή του Σολωμού από : 

Ελεύθερoι Πολιορκημένοι

[ Β Σχεδίασμα ]

Τα Ιταλικά Περικείμενα

Εισαγωγή Μετάφραση Διομηδης Βλάχος

Εκδόσεις Γαβριηλίδης

____________________________________________________________________

Νομίζω ότι Ο Σολωμός καταγράφει την προφορικότητα της εποχής του μέσα στις ιταλικές φόρμες δημιουργεί έτσι μια καινούργια εντελώς ιδιοσυγκρασιακή γλώσσα αμόλευτη από λόγια στοιχεία της εποχής του μια γλώσσα Ελεύθερη όπως το φρόνημα του Σολωμού. Οφείλουμε την Εθνική μας ποίηση σε ένα γλωσσικό παράδοξο.

Στράτής Φάβρος

Facebook

μια χασμωδία επίτασης

Υπάρχει μια χασμωδία επίτασης της δημοκρατικότητας ουδεις όμως διερευνά σε βάθος την αναλυτικότητα και την αποτελεσματικότητα της πρόθεσης, όλοι μένουν στο στιλπνό κέλυφος της αιώνιοι εραστές του αδύνατου. Σαν τα ρητά του Ηράκλειτου που τρεις χιλιάδες χρόνια τώρα δεν οδηγούν πουθενά.

Δημοκρατία δεν είναι η πρόθεση να υπερασπιστείς τα δικαιώματα των πολιτών (αυτό ενδεχομένως είναι πραγματικό ή ρητορικό χαρακτηριστικό της δημοκρατικής πάλης), Δημοκρατία είναι να έχεις την δημοκρατική δύναμη απόφασης υπεράσπισης των δικαιωμάτων. Δημοκρατία δεν είναι να ισχυρίζεσαι ότι είσαι ο καλύτερος

υπέρμαχος των δικαιωμάτων των άλλων, αλλά όλοι να έχουν αποφασιστικό λόγο στη διαμόρφωση των δικαιωμάτων τους .

Σ.Κ Πολιτικά 2020

Ρόδο της λύπης και της λησμονιάς

Τραγούδι ημιτελές

Ρόδο της λύπης  και της λησμονιάς

Με το χρόνο ψηλώνει το φράγμα της λήθης

αδύναμες οι εικασίες μας μπρος στο επέκεινα

οι αριθμοί κάμαν πάλι τη δουλειά τους

Aπ’ το φράχτη των Ηλυσίων θα σε βλέπω Αναξίμανδρε

πρόσφυγας στη χώρα του ωραίου θανάτου

μ’άγνωστο κλέος κατακείμενος στου κανενός τη χώρα

Ρόδο της λύπης και της λησμονιάς

Όσα ξενύχτησα στην χώρα εκείνη θα χαθούν

Κι όσα αξίζαν νέον ικέτη θα ζητούν

Δεν θα μου πέμπεις και μήτε θα μηνάς

Ρόδο της λύπης και της λησμονιάς

Μιαν αδιόρατη επιθυμία θα χεις για  ζωή

Μια λύπη καρφωμένη θα χω που θα ναι φυλακή

Ρόδο της λύπης και της λησμονιάς

Θολώνει η ζωή κι ο ερωτας φονιάς

Facebook

H ποιητής

H ποιητής βρίσκεται πάντα σε μια κατάσταση τεταμένης ευαισθησίας υπερβάλλουσας ελπίδας και δραματικής ήττας, έτσι φαντάζομαι την ποίηση και το υποκείμενο που την επιδιώκει.

_________________________________________________________________________

Στην μυθώδη άγνωστη Λυ_Πη

Αναθυμούμαι το μαγευτικό γυμνό γλυπτό της

τα φιλήδονα γεμάτα άγρια προσμονή χείλη τη

Το στήθος της αρμονική Υπερβολή

με ρόδο πορφυρό στην κορυφή

Το κορμί της υπέρκομψο τόξο

τανυσμένο, γλυπτό του Μπερνίνι

Τον πολιτισμό της ηδονής, την τέχνη

του έρωτα της, υπόδειγμα θυμούμαι

Tον πόθο της που άχραντα μέ λουζε

με τη δύναμη του μήποτε πραγματικού

____________________________________________________________________

Η Ποιητής είναι σαν γράφει μια ξεχασμένη νυχτοπεταλούδα

που βλέπει ονείρατ’ ανείπωτα για τον κόσμο που μέλλεται,

κάποτε τα ρήματά του φαντάζουν γραφικά και μόνον

πολύ αργότερα ίσως όταν είναι βέβαια πολύ αργά

κείνα παίρνουν σχήματα ανάμεσα στα σχήματα του κόσμου

και φανερώνεται η κοφτερή διαύγεια του πνεύματος του

να μιλήσει για την αλήθεια του όντος με μια γλώσσα

που κατανοεί την ομορφιά του παρόντος.

Η Aλαζονεία

Υπάρχει το σενάριο ότι ο ανθός πρέπει να προστατευθεί από την καταιγίδα της ελευθερίας για να την υποστασιοποιήσει σε μεταγενέστερο στάδιο.

Η Aλαζονεία όμως της  ψευδο-γνώσης μολύνει την νομοτελειακή αρμονία του σκοπού.

Γίνεται διαπρύσιος να είσαι δημοκράτης και να μετέρχεσαι τους χειρισμούς την εξαπάτηση και τον σκοπό για να υπερασπίσεις την ψευτιά μιας πλαστικής τρυφερότητας;

Hταν άρρωστο το ρόδο εξαρχής, είχε ο σκοπός του προδοθεί.

Facebook