Το Υφαντό

Νομίζω πως αρχίζω να τρελαίνομαι τα σώματα ανθρώπων καθώς μου ψιθυρίζουν

οι μικρές γκριμάτσες τους ,οι λεπτομέρειες των ρούχων οι μικρές,

Πόσο οι άνθρωποι προδίδονται γερνώντας, οι που διαλέγουν λέξεις

Η πεπαιδευμένη οίηση οι αντιγραφές αποφθεγμάτων per se

ή η άλλοτε χυδαία λαϊκότητα ως καταφυγή ή ως μηχανισμός

Οι εμμονές τους η ποικιλία των τύπων και της καταγωγής

Η τάξη που έχουν επιλέξει τα στερεότυπα που τραγουδούν γι αυτούς

Η προχειρότητα και η εμμονή, οι αδιόρατες χειρονομίες τους

Το μεγάλο τσίρκο της εγγύς με όποιο τρόπο και όποιο μέσο

πραγματικότητας μας της μικρής αυτιστικής σκύλας αυτής

Και εγώ φυλακισμένος σε νου και σε κορμί στέκομαι ανάμεσα

Στην λοιδορία και την κολακεία σε αποδοχή και ανοχή ανάμεσα

Στην κατανόηση και την απέχθεια στη νεύρωση και τη φοβία

Στην επανάληψη τη μίμηση τη σοφία και τη τρέλα πάντα ανάμεσα

Σε μια μανία της ζωής το υφαντό να ξεδιαλύνω και να βρω

Στρατής Φάβρος Ανέκδοτη συλλογή Δοκιμές

https://www.facebook.com/notes/strates-fabbros/%CF%84%CE%BF-%CF%85%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%8C/881966948480376?pnref=lhc

nikos