Καμιά διατύπωση δεν στέκει διαρκώς αληθής και όλες μαζί δεν αποτυγχάνουν να οδηγηθούν στην αλήθεια.
Διατυπώστε φίλοι διατυπώστε, οι διατυπώσεις μας είναι το σώμα της αλήθειας.
Εγώ νιώθω ότι η ποίηση είναι κάτι μικρό και ταυτόχρονα μεγάλο, είναι το μικρό που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν την διαβάζεις,
αλλά και εκείνο που μας οδηγεί και οδηγεί τον μελλοντικό αναγνώστη υποσυνείδητα υπόρρητα σε αποφάσεις του. Αυτό είναι ένα πλέγμα ελπίδας.
Οι άνθρωποι θέλουν και επιθυμούν ελπίζοντας και όλη την ώρα αποφασίζουν και δρούν στο περιβάλλον ενός ρευστού γνωσιακού και συναισθηματικού πλαισίου που διαμορφώνει τις πεποιθήσεις τους.
Και ένα κομμάτι του πλαισίου αυτού είναι η Ποίηση.
Η αναζήτηση της γλώσσας σου που θα μιλήσει σημαντικά και ξεκάθαρα για αυτό που είναι
Aς υποθέσουμε δίχως αποδεικτικό οίστρο
το όλον του κόσμου έναντι της ολότητας της πρόσληψης, η ολότητα της εμπειρίας έναντι της θαυμαστής ατομικότητας της, το ένα και το άπειρο, η στιγμής που δεν είναι ποτέ και ο χρόνος που είναι κάτι
λόγος περιπεπλεγμένος γύρω και με εμπειρία, νόηση του ή αυτονόμως γεγονότος
άσπρο στην άλλη όχθη του μαύρου, συνάμα ερμηνεία για άλλη μια φορά του όντος και οντότητα
σαν να λέμε ότι αυτή η πέτρα δεν είναι πέτρα γιατί είναι επειδή την φαντάζομαι θάλασσα, και ποιος τη θάλασσα μπορεί να εξαντλήσει,
να μας το μαθαίνει στα κόκκινα δώματα χρόνια χιλιάδες δύο η Κλυταιμνήστρα, σταγόνα τι είναι η σταγόνα δεν έχει κάτι από την υγρότητα και την προοπτική της ανεξάντλητης θάλασσας;
ποτάμι που δυό φορές να περπατήσεις δεν μπορείς λέει καλά θυμούμαι ο Ηράκλειτος και γιατί λέω θυμούμαι και όχι θυμάμαι; Ποια γλωσσική παράδοση με κατευθύνει από ποια ιστορία ποια βήματα με καθορίζουν;
Δικαιούμαι να μιλώ για την αρχαία μας παράδοση η για τον Μακρυγιάννη; Η μήπως αρβανίτης είμαι ξενικός η για τουρκόσπορος φερτός;
να ξαναπιάσω έξ αρχής ποτάμι που δις δεν μπορείς να διαβείς ; ή έλος που στεκάμενο εαυτόν καθορίζει εις το αιέν, σε συμπαιγνία δέον και θέλω ταυτότητα μια ή άσχημη γραία τη ζωή μου κυβερνάει
Κι ο θάνατος να σου μηνά ένα τέλος που στη συνείδηση είναι μπροστά, η κυρία αμέριμνη μπρός απ’ το κατάστημα περπατούσε με ένδυμα ελαφρύ που στηθόδεσμο δεν απαιτούσε φυλακή
γραμμή και σημείο Ευκλείδιος γεωμετρία, γραμμική ανάλυση δυναμική δούλοι αρχόντοι, ελκυστές υπηρέτες θεοί και δυνάστες Προμηθείς οι δεσμώτες
ζωή ανέσπερο φως και ο θανατος μαύρο σεντόνι, δέρμα στιλπνό λευκό παντελόνι μυθολογία μεταφυσική, ποίηση επιστήμη ταξινομία ή χάος,
αρμονία σιωπή έξη δύναμη, ύπαρξη άπειρο κάλλος, κύκλος ευθεία καμπύλη αφαίρεση σύνθεση όριο εν και μηδέν
σε ζεύγη αντώνυμα συνώνυμα λευκά μαύρα ίπποι αξιωματικοί στερεοτυπία ελευθερία, μουσική βαρβαρότητα τόνος τυχαιότητα, έρωτας θάνατος λήθη σιωπή
«ήμαστε νεκροί και μπορούμε ν’ ανασαίνουμε» *
* : Πωλ Τσέλαν
Στρατής Φάβρος - Strates Fabbros 