Μια γελώ και μια κλαίω

Μια γελώ και μια κλαίω
μια πονώ και μια λέω
καθώς στο μικρό της στιγμής αναπνέω
και θυμούμαι πως κάποτε
είχα και γι αυτό έναν πόνο να λέω
Στον έρωτα της αλήθειας σου λέω
προσηλώνομαι απλά δίχως τέλος κι αρχή
δίχως σχήμα και πίστη με ερωτήματα πλήθη
και γιορτάζω, ομνύω τον ατελεύτητο βίο
Και δεν είναι αυτό ηδονή ή λαγνεία
είναι πίστη βαθιά σε μια ανθρώπινη, θεία παιδεία
ανέκδοτο