Tu le connais, lecteur, ce monstre délicat,

Tu le connais, lecteur, ce monstre délicat,

Το διάστημα ανάμεσα σε δύο ήχους λέγεται παύση

Ορίστε ένας ορισμός χρήσεων της λέξης από την Πύλη για την ελληνική Γλώσσα.

(παρένθεση)
Η τόση ευκολία σήμερα μας κάνει μερικές φορές υπερφίαλους

|| (ειδικότ.) διακοπή του λόγου, σιωπή: Έκανε μια μικρή ~ και μετά συνέχισε να μιλάει.

3. (μουσ.) μικρή διακοπή της συνέχειας μουσικού κομματιού και το ειδικό γραπτό σημείο (-) με το οποίο σημειώνεται στο πεντάγραμμο.

[λόγ.: 1, 2: ελνστ. παῦ(σις) -ση· 3: σημδ. γαλλ. pause]

η αρμονία παύσεων και λόγου δημιουργεί μια αφηγηματική ρυθμικότητα, που αναπτύσσει ιδιότητες στον εκφερόμενο λόγο οι οποίες δεν προσφέρονται από τα μέρη του. Προσφέρει μια μουσικότητα που κατευνάζει το θυμό εξεγείρει το συναίσθημα και συντελεί στην ανάπτυξη μη εννοιολογικών δηλαδή συνθετικών ιδιοτήτων στο έργο, με την συνδρομή φυσικά και άλλων στοιχείων είτε δομικών είτε εννοιολογικών όπως τα λεγόμενα εκφραστικά μέσα.

αυτή η ρυθμικότητα στην ποίηση λέγεται μέτρο και όπως γνωρίζουμε υπάρχουν πολλές μορφές της.

Όλα τα εκφραστικά στοιχεία που διαθέτει ο γράφων και στο προκείμενο ένας λογοτέχνης αθροίζονται στο λόγο, στην διατύπωση δηλαδή βασικών γλωσσικών δομών όπως η λέξη και ο στίχος με την κατάλληλη διανομή παύσεων.

Επάνω σε αυτό έρχονται να προστεθούν από τον αρχαίο κόσμο ήδη αφηγηματικές τεχνικές, η απαγγελία η αφήγηση, το θέατρο, η μουσική αφήγηση, αργότερα ο κινηματογράφος το ντοκυμανταίρ το βίντεο που παρέχουν ερμηνευτικές παρουσιάσεις των κειμένων.

Υπάρχουν πολλοί, το βλέπω συνέχεια κι ολοένα, που μαγεύονται από τη χρήση της λέξης «Σιωπή», αποδίδοντας της μια μεταφυσική γοητεία ένα άφατο μαγικό χαρακτήρα, αισθάνομαι πως εκστασιάζονται ωσάν να προφέρουν κάποια μυστική αλληλουχία σαν την εκτοξεύουν.

Όλα τα λέει η σημαίνουσα σιωπή.
Η αναγκαία απουσία Η καίρια σιωπή.

Η σιωπή από μόνη της χωρίς την υπόθεση ότι αυτή είναι μια παύση ένα λειτουργικό στοιχείο ενός κειμένου μιας αφήγησης μου είναι ακατανόητη ως έννοια.

Τι είναι η Σιωπή. Η σκοτεινή ύλη στο σύμπαν;
Μη εκφράσιμη εννοιολογική ύλη;

Αν είναι απόγνωση, μια παύση δηλαδή, για να εκφραστεί ας πούμε το αναγκαίο μιας τραγωδίας πένθος δεν είναι Σιωπή. Είναι μια στάση μετά την καταιγίδα για να συνάξουμε την άρρητη απόγνωση μας και να την εκφράσουμε με κραυγές δηλαδή φωνή με γόους ή παρακλήσεις.

Η σημαντική ύλη έχει λόγο αναγνώστη μου
Οι σιωπές είναι προθέσεις θολές
και μένα το έργο μου έχει προτάσεις
κι ερωτήματα έχει του βίου τα ευρήματα

Σταματήστε τις ακατάληπτες δομές
η γλώσσα έγινε για να μιλούμε
η γλώσσα γυμνάζει σαν αφηγούμαι
η γλώσσα γνωρίζει σαν θυμάται
η γλώσσα ζυγιάζεται και πλάθει

χρειάζεται δυο για να χορέψεις
αδελφή μου αναγνώστη
και η σιωπή σημαίνει μόνη

ώστε το της ομιλίας πρόσταγμα
που είναι λόγος κι όχι σιωπή
να γίνει απόσταγμα κι αρετή

Το κενό η σιωπή δεν σημαίνει
το πολύ το δασύ το μακρύ
το λοξό το αμβλύ δεν μαθαίνει

Δεν αναφέρομαι λοιπόν
στην σιωπή ως στάση
στην σιωπή ως ανάπαυση
στην σιωπή ως παύση
στην σιωπή ως ένα
μονόκερω της γραφής
αλλά στη σιωπή ως το μη όν

στων πικρών γηρατειών την αμάχη

στων πικρών γηρατειών την αμάχη
εκαρτέρα η πείνα κι τ’ ατελειωτο άχτι
τι τα νιατα λαμπρά προμηνούσαν
και στεφάνια στην κόμη φορούσαν
της ιστορίας μαύρο αιώνες γινάτι
στον φτωχό κυκλοφέρνει πάντα την άτη
————————————————-
στων πικρών γηρατειών την αμάχη
εκαρτέρα η πείνα κι τ’ ατέλειωτο άχτι
κι αν τα νιάτα λαμπρά προμηνούσαν
της ιστορίας μαύρο αιώνες γινάτι
τι στεφάνια αν στην κόμη φορούσαν
στον φτωχό κυκλοφέρνει πάντα την άτη

11905387_10153596598774322_308881519187119735_n

φωτο: πρόσφυγες μπροστά απο τo Ελληνικό κοινοβούλιο, πηγή διαδίκτυο

Το ουίσκι

Παντού ένας κύκλος γνώριμων συνηθειών
η ζωή στην κανονικότητα της αποδοχές σιωπηρές
στα δόντια μου βρυγμός της μανίας ο σκοπός
καταστέλλει την ποιητικότητα του έγγαμου βίου ο ρυθμός

θέλω να μιλήσω την αλήθεια
αλλά η αλήθεια κρύπτεται φιλεί
θέλω να αγαπήσω το χειμώνα
αλλ’ η αγάπη την άνοιξη ποθεί

είμαι σε μια κατάσταση ενεή ασύστατη και εφεκτική
το νόημα ψάχνω μα εκείνο σε αλλη αυλή κατοικεί
για χάπια από μπρόκολο διαβάζω που νικούν τον καρκίνο
είναι το ξέσκισμα της σάρκας ηθικό όταν γίνεται από σκύλο;

Το ουίσκι θερίζει τον Στοππάκιους Πάπενγκας η καρδιά μου κρυώνει
και στον αρίθμητο κόσμο ένα περιστέρι ψειρίζει τα φτερά του, Ω Πόπλιε Νάσε
τον πρώτο Αθάνατο φαντάζομαι κάπου στα 2107 σε ένα ατύχημα πεθαίνει
να νικήσουμε το Θάνατο είναι μια εικασία δίχως νόημα, Ρούφα και σκάσε

Peter Henry Emerson2

Η ζωή είναι όμορφη

Η ζωή είναι όμορφη καθώς ένας λαμπρός ήλιος
ζεστά και θωπευτικά λιάζει τα ράθυμα μέλη μου
η γνώση παράδεισος και κόλαση φαντασμένος ψύλλος
εκείνος ο φίλος που το δάχτυλο κουνά και γνέφει μου

Οι αυτοεκδόσεις ματαιοδοξία και ευκαιρία ταυτόχρονα που ανώφελα ζυμώνει
όσοι περισσότεροι καθώς μιλούν μια δημοκρατική τυπογραφική χασμωδία
μένουν όμως και λεφτά σε ανάξιο κόσμο για τα πραγματικά αξιόλογα βιβλία
δεν με ενοχλεί άλλο πάρεξ της φασιστικής βίας που την ελευθερία φιμώνει

και το είναι γκαστρώνει με θάνατο ασχήμια κι ανώφελη τραγωδία
η φτώχεια αδικία κι έγκλημα και ο πλούτος ανήκεστη πλέον αντινομία
-ο ιμπεριαλισμός η ολιγαρχία διαρκής αισχρή καταπιεστική δυσωδία –

βυσσοδομούν στο όμορφο μέλλον της ελεύθερης πεταλούδας
του ελεύθερου κάστορα και της αμέριμνης αθώας αρκούδας
του όμορφου συμβιωτικού μας μέλλοντος αισχρά και ίδια
και του σκύλου μου που ο ζεστός ήλιος του λιάζει τ’αρχίδια

Στρατής Φάβρος

Ανέκδοτες ρίμες

 

 

Ω ! ψυχή ερωτευμένη

Της γλώσσας της τέλειας του κόσμου η εικόνα
της αίσθησης συμπλήρωμα θεωρία και νόρμα

κι η έκφραση μια τρελή επιπόλαιη πεταλούδα
που πέταξε, νέμεσις κι ελπίδα φρούδα

τέχνη θεών εικόνισμα
πόλεμε ανθρώπων νόμισμα

βία φόρεμα ορμέμφυτο, απαρέμφατο άνυσμα
στης ιστορίας το ανόσιο πλάγιασμα

ένα ποτήρι μαύρο λάβδανο χυμένο σε μια σταγόνα αψέντι
μια ασθένεια κακιά, κουσούρι μαυροτάβανο, γριμόρια σκόνεςκαι μαντέμι

Μόνη ελπίδα μιας αθώας αγάπης το χάδι
Μια μικρή δόση τρέλας ένα κορίτσι, κάποιο βράδυ

Στιγμή της αδιάφορης μοίρας η κόρη της τύχης νόθο
προσκύνημα στης αμαρτίας άσχημο τόκο

Σαν τρεχαντήρι στα δίχτυα βαστώ της ημέρας το μόχθο
Της λογικής τον αχό και της νύχτας τον πόθο

Του πύρινου κύκλου Το κλείσιμο
Του ονείρου το ανεξήγητο λύσιμο

της βίαιης στιγμής το απάντημα
της δίκαιης οργής το πάντρεμα

Τριγωνομέτρησα την ψυχή στων αιώνων το πέρασμα
μιαν απάντηση άρρητη στης πυθίας το κάλεσμα

Ω ψυχή ερωτευμένη
Γεωμετρία μαγεμένη

 

Στρατής Φάβρος 2012