The Sorrow of Love BY W B YEATS

Ο καυγάς ενός σπουργίτη κάτω από το γείσο τη στέγης,
Το λαμπρό φεγγάρι κι όλος ο γαλακτώδης ουρανός,
Κι η όλη διάσημη εκείνη αρμονία των φύλλων,
του ανθρώπου αποδιώξαν την εικόνα και την κραυγή

Ένα κορίτσι τότε ξεπρόβαλλε με κόκκινα του πένθους χείλη
κι έμοιαζε σαν το μεγαλείο του κόσμου δακρυσμένου,
καταδικασμένο σαν τον Οδυσσέα και τα θαλασσοδαρμένα πλοία,
και σαν τον Πρίαμο περήφανο τον με τους συντρόφους του σφαγμένο ·

Ξεπρόβαλε, και στη στιγμή γείσα της στέγης που βοούσαν
Ένα φεγγάρι που σκαρφάλωνε έναν άδειο ουρανό,
Κι όλος ο θρήνος των φύλλων δεν μπορούσαν
Παρά του ανθρώπου ν’ ανασυνθέσουν την εικόνα και την κραυγή

W.B. Yeats
Η θλίψη της αγάπης
απόδοση : Στρατής Φάβρος

The Sorrow of Love
BY WILLIAM BUTLER YEATS
The brawling of a sparrow in the eaves,
The brilliant moon and all the milky sky,
And all that famous harmony of leaves,
Had blotted out man’s image and his cry.

A girl arose that had red mournful lips
And seemed the greatness of the world in tears,
Doomed like Odysseus and the labouring ships
And proud as Priam murdered with his peers;

Arose, and on the instant clamorous eaves,
A climbing moon upon an empty sky,
And all that lamentation of the leaves,
Could but compose man’s image and his cry.

Advertisement