Μια μέρα πριν
-Στη μνήμη του πατέρα-
Η εποχή ήταν καλή μαζί του
τον βοηθούσε να ξεφλουδίσει
τα ρόδια της προσδοκίας
να θαμπώσει τη στίλβη της αυταπάτης
ολάκερα ν’ αποδωθεί στον Δείμο και τον Φόβο
στον εύξεινο κυνισμό της εμπειρίας
στης ζωής τη βία που την λέγαν κι ωραία,
τη ζωή σκύλα με τους σκύλους παρίες
σε νεφρική ανεπάρκεια να πεθαίνουν μοιραία
την ζωή ύαινα με τους φτωχούς και τους άλλους
και μια σιωπή, μια σιωπή, ως το θάνατο
κι εκείνες οι φωτογραφίες σαν τις γνωριμίες
Χρόνους μετά
Η ζωή είναι μια ατέλειωτη θάλασσα από πικρά πιοτά
κι Εσύ, έν’ άλαλο πάντα παιδί
ψευδίζει την αλήθεια που δεν ακούγεται·
μα δεν ακούγεσαι !
Μένει μόν’ ένα κλάμα σαν φάρμακο υγρό
Στρατής Φάβρος - Strates Fabbros 