έπεσε πάλι σε κείνη
τη ξηρασία που όλα
του φαίνονταν
μουγκά ή άρρητα
κι όλα απροσπέλαστα
Σώμα εμπειρία ηδονή στοχασμός και τανάπαλιν
————————————————————-
Ήλιος υπο σκιά θαλασσινός αγέρας
Νερό η γεύση του στο δέρμα
η αίσθηση στο σώμα
οσμή από καλοκαίρι
οι ήχοι της νησιωτικής ερημίας
αναμνήσεις ενός παραδείσου
Ολοένα προβάλει το συμπέρασμα οτι
ο παράδεισος είναι η βιωματική εμπειρία
μιας ελευθερίας
αυτή αναζήτηση που επιστρέφει και χάνεται.
Το μέγα αίτημα η Ελευθερία
Είχε πια ξεμακρύνει η αγάπη
τόσο που δεν μπορούσε να τη δεί
του τη θύμιζαν σκόρπιες αφορμές
γιατί το σχέδιο της δεν υπήρχε
ήταν όλα τόσο απλά
ανάμνηση ακριβής μιας ευτυχίας
τόσο αχνή και τόσο δύσκολη να μένει
αγέρι ή αερικό θάλασσα ήλιος και θυμάρι
έπρεπε δάκρυα χίλιους ποταμούς
να έχουνε διαβεί
στην κρίση ν αποσταίνει