Στην σαγήνη της ηδονής και στην πλεκτάνη της οδύνης
σε δίχτυα αξεμπέρδευτα και με ισχνή ψαριά
τα λάθη που αλλάζουν την ανάγνωση
οι λέξεις και τα σημάδια που δεν είναι του ποιητή
ένα να πούμε ερωτηματικό,
ένα «στα» που έγινε «σε » ,
ένα «πια» που παραλείφθηκε
ένα κόμμα σε ακατάλληλη θέση
Θα μου πείτε, μα γιατί δίνεις τόση σημασία
σε τόσο μικρές λεξούλες, σε στίγματα
μα οι λέξεις είναι το ποίημα, απαντώ
οι λέξεις που στέκονται αγέρωχα στο χρόνο
όπως ο Μακρυγιάννης στους Μύλους.
Οι λέξεις που είναι ο ορίζοντας γεγονότων
του ποιήματος. Οι λέξεις καθορίζουν
το σημείο απ το οποίο η ιστορία
είναι αδύνατον να διαφύγει.
Κείνο που ποτέ δεν συνέβη, ολοένα συμβαίνει.
Στρατής Φάβρος 2015
Σώμα Αισθητικογλωσσικόν