Ένα κλάσμα στον αιώνιο Χρόνο

Ένα κλάσμα στον αιώνιο Χρόνο

Χρονογράφημα

Μπήκε στο τρένο και στη ζωή του τόσο άξαφνα
και για τόσο λίγο καθώς θα κατέβαινε στη στάση Σύνταγμα
φτιάχνοντας ελαφρά το σατέν κοντό φουστανάκι με σχέδια
στο navy blue που έδενε στη μεσούλα της

ήταν γλυκιά και στρουμπουλή
σαν φρεσκοψημένο κρουασάν βουτύρου
καθώς κάθισε στο αντιδιαμετρικό κάθισμα
το φουστανάκι της σηκώθηκε ελάχιστα για να ντύσει
την απογευματινή του φαντασίωση
τα πόδια της καθαρά προσεκτικά ξυρισμένα
με μια υποψία λαχταριστής νεανικής κυτταρίτιδας

ένιωθε μια γλυκιά ανάρμοστη έξαψη καθώς
προσεκτικά την κοιτούσε για να μη την προσβάλλει
από τα νύχια ως την όμορφη κορυφή
Ω Τα πορφυρά γυαλιστερά νύχια της, τη φαντάστηκε
γυμνή με δυο λαχταριστούς ρόζ ανθούς στα στήθη

έπαιζε με το κινητό της κι ένα βιβλίο
από τη λίστα των ευπώλητων άρλεκιν
τα μαλλιά της ίσια λαμπερά καλοχτενισμένα
βαμμένα σε μια τυπική απόχρωση του κόκκινου
και τα χείλη της σε μια προσεχτικά
διαλεγμένη βαθυκόκκινη απόχρωση

Τι συνειρμούς έπρεπε να κάνει, τι διατυπώσεις αναίτιες
τι συνειρμοί διέτρεχαν το θαυμάσιο νεανικό μυαλό της
δεν είχε πολλή σημασία η δικτακτορία της συγκυρίας
τα ακινητούσε όλα σε μια θαυμάσια γυάλινη σφαίρα

Σταμάτησε να την κοιτά γιατί εκείνη το κατάλαβε πως την κοιτούσε
και έκανε προσεκτικές κινήσεις να αφοπλίσει την προσεκτικά
αδιάκριτη λαγνεία του. Γύρισε με μια μικρή αίσθηση
απογοήτευσης στο βιβλίο του και δεν την ξανακοίταξε
παρα μόνον κρυφά καθώς σηκωνόταν για ν’ ανοίξει
την πόρτα αμετάκλητης φυγής στον δικό της κόσμο.

Ανέκδοτο Συλλογή Αφροδίτες