Oμορφιά

‘Oταν σαν μέσα σε ταξίδι σκοτεινό
φτάνεις σε ξέφωτο κρυφό
την ομορφιά κρυστάλλινη και φοβερή
για να αντικρύσεις
σαγήνη σε ζώνει μια πληγή
σε πνίγει ο φόβος κι η αυγή
στην λίμνη λύπη σε ρίχνει μια λιγοθυμιά
για θάνατο κι όλάκερη ζωή

---

όταν σαν μέσα σε ταξίδι σκοτεινό
φτάνεις σε ξέφωτο κρυφό
την ομορφιά κρυστάλλινη και φοβερή
για να αντικρύσεις
μια σαγήνη σε ζώνει μια πληγή
σε πνίγει ο φόβος κι η αυγή
στην λίμνη λύπη σε ρίχνει μια λιγοθυμιά
για θάνατο κι όλάκερη ζωή

όταν σαν μέσα σε ταξίδι σκοτεινό
φτάνεις σε ξέφωτο κρυφό
την ομορφιά κρυστάλλινη και φοβερή
για να αντικρύσεις
σαγήνη σε ζώνει μια πληγή
σε πνίγει ο φόβος κι η αυγή
στην λίμνη λύπη σε ρίχνει μια λιγοθυμιά
για θάνατο μέσα στην πεθυμιά

Όταν σαν μέσα σε ταξίδι σκοτεινό
φτάνεις σε ξέφωτο κρυφό
την ομορφιά κρυστάλλινη και φοβερή
για να αντικρύσεις
σαγήνη σε ζώνει μια πληγή
σε πνίγει ο φόβος κι η αυγή
στην λίμνη λύπη σε ρίχνει μια λιγοθυμιά
για θάνατο κι όλάκερη ζωή

Ένα μελτέμι δροσερό
το παλικάρι της το νιο
σαν λιγαριά στημένο
κι η κόρη ασπροντυμένη
ειν η ζωή σαν όνειρο, πληγώνει
μια νύχτα μ’ αστρά για ταφτά γυμνώνεται μελώνει

Κι ενώ η ύπαρξη του θεού μοιάζει πλέον μια ξεπερασμένη άσκηση γεωμετρίας

Η διαφωνία μας δεν είναι στην ύπαρξη του θεού που μπορεί κανείς να πει οτι είναι υπαρκτός γιατί μπορούμε να τον φανταστούμε.

Αλλά στο αν αυτός ο θεός είναι ένας θεός που στο κέντρο της σκέψης του είναι ο άνθρωπος.

Κι ενώ η ύπαρξη του θεού μοιάζει πλέον μια ξεπερασμένη άσκηση γεωμετρίας

Η απόδειξη ότι ο θεός και οι ιδιότητες του αδιαφορούν για τον άνθρωπο
που σκληρά καταστρέφει το δώρο της ύπαρξης γελούν μπροστά στην γελοία του ανθρώπου σοβαροφάνεια.

Μελέτες

οι μελέτες σε ποσοστό 0,8-0,9 είναι προς επίρρωση της αυθεντίας της κοινότητας και επομένως
της ισχυροποίησης τους υπερδικαιώματος τους

σε ποσοστό 0,09 είναι μια προσπάθεια σύνταξης ενός σημαινόμενου
και σε 0,01 η διατύπωση του σημαινόμενου

Οι απόλυτοι αριθμοί σε όλες τις μελέτες
σε κάθε ζήτημα σε κάθε διανομή

είναι δυστυχώς ίδιοι

αγκαλιάζουν πάντα μια pons asinorum αριστοκρατία

από την εποχή του Πυθαγόρα του Τίμαιου και του Ευκλείδη

Μην ασκείτε κριτική

Μην ασκείτε κριτική καταστρέφει την ποίηση σας
Μην ασκείτε κριτική διαταράσσει την εμπειρία
Μην ασκείτε κριτική καταστρέφει το βιωματικό ορίζοντα
Ασκείστε κριτική ερμηνεύοντας το έργο
Ασκείστε κριτική τραγουδώντας για το έργο
Ασκείστε κριτική οραματιζόμενοι
Ασκείστε κριτική μεταστοιχειώνοντας και όχι
βυσσοδομώντας
«Σ’ αυτή την κορύφωση μορφώνεται το ποίημα,
μορφώνοντας και τον ποιητή.»

Νόστος Πόνος

‘Έχω έναν πόνο απόψε μισερό σαν θάνατο φτωχό
μια θλίψη σταλαγμένη στη ψυχή που δε μιλάει
να κλαίω και μέσα να γυρνάω το μαχαίρι το σκληρό

έχω ένα νόστο πεφταστέρι που βούτηξε
πριν να προλάβω να τον δω
έχω ένα νόστο που μυρίζει καλοκαίρι
μα για τ’ ανύπαρκτο μου λέει πως πονώ

είναι η καρδιά μου μαδημένη μαργαρίτα
φίλους να ψάχνει στο βοριά
είναι η καρδιά μου αλήθεια με μια πίκρα
αλήθεια να ζητά στη καταχνιά

ειν η ζωή, ζωή πολλή, χαραμισμένη
σε ασήμαντα και σ’ ανεξάντλητη βορά
και ένα μονάχα που σου μένει
πως μιαν αγάπη μόνη φτάνει ναν ζεστά

Συλλέγω την ύπαρξη σου λέω
συγκαταβατικά εσύ χαμογελάς
είναι η ύπαρξη τυχαίο
κι όλα τα σύνορά της, είν’ για μας

Αγγίζω εδώ στο τελευταίο ένα του είναι μυστικό
αλήθεια βγαίνει σου το λέω κάθε της λογικής γλυπτό
και είν της τύχης μας ωραίο εμείς να φταίμε και γι αυτό

Στρατής Φάβρος

ανέκδοτο