Κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ
καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων.
HPAKΛEITOΣ
Το πνεύμα ήταν να μαζευτούμε να απολαύσουμε την ποίηση,
Η πόζα είναι μια εγγενής νόσος κι αυτή.
Είχαμε κάποτε την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει δημοκρατικό βίωμα της Ποίησης.
Διανύαμε χιλιόμετρα αγωνίας για να πιούμε μια στάλα νερό.
Κι άλλες αυταπάτες πολλές, κι όλο λογχίζονταν η συνείδηση από την αλήτισσα πραγματικότητα.
Κι όλο έσφαλνε ο νους και πληγωνόταν τ´ όνειρο.
Ώσπου κάπου ξεφτάει κι εκείνο και γίνεται η τρυφερότητα
ένα κομμάτι μάρμαρο πακτωμένο στη λήθη.