Στην Ποιήτρια Έφη Νικολούδη
Κι αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι , ποταποί ανάξιοι και βλάκες, εγω θα συνεχίζω να οραματίζομαι και να ομνύω στον Κήτς και τον Σέλλευ, στον Σολωμό και στον Κάλβο στον Μπωντλαίρ στον Πόε στον Τσαρλς Ντίκενς, εν ολίγοις θα συνεχίσω την αμετανόητη καθημερινότητα μου στην αναρρίχηση των ορέων της τρυφερότητας αρνούμενος να ενδώσω έστω και στην λογική της λογικής αντιπαράθεσης. Όχι από μια πειθώ στην απελπισία όπως ίσως κατηγορηθώ αλλά γιατί χτίζω ένα νέο κόσμο εντός μου και πέρα ως πέρα στους θολούς ορίζοντες των νεφών ένα κόσμο αποκλειστικά με τα υλικά της αρετής.