I died for Beauty – but was scarce by Emily Dickinson

Απέθανα για την ομορφιά- μα ήμουν δε ήμουν βολεμένος
Καθώς στον τάφο ξαπλωμένος
Σαν κάποιος για την Αλήθεια, πεθαμένος-
Στο διπλανό το δώμα ήρθε ξαπλωμένος

Σιγά μιαν ερώτηση μουρμούρισε, «Γιατί τα τέντωσα»;
«Για την ομορφιά» τ’ απάντησα
«Κι εγώ -για την Αλήθεια- ένα οι δυο τους-
Αδέλφια είμαστε», μου είπε και σώπασε

Στο λοιπό, σαν σόι, στη νύχτα π’ αντάμωσε
Στα δώματα μιλούσαμ’ ανάμεσο
Ώσπου βρύα τα χείλη μας κάλυψαν
Και τα ονόματα μας η λήθη απάλειψε

Απόδοση: Στρατής Φάβρος

---

Απέθανα για την ομορφιά- μα ήμουν δε ήμουν βολεμένος
Καθώς στον τάφο ξαπλωμένος
Σαν κάποιος για την Αλήθεια, πεθαμένος-
Στο διπλανό το δώμα ήρθε ξαπλωμένος

Σιγά μιαν ερώτηση μουρμούρισε, «Γιατί να πέθανα»;
«Για την ομορφιά» τ’ αντέτεινα
« -για την Αλήθεια- εγώ, μα ένα κι οι δυο τους-
κι Αδέλφια εμείς», μου είπε κι αυτός

Το λοιπό, σαν σόι, στη νύχτα π’ αντάμωσε
Στα δώματα μιλούσαμ’ ανάμεσο
Ώσπου βρύα τα χείλη μας κάλυψαν
Και τα ονόματα μας η λήθη τ’ απάλειψε

Απόδοση β: Στρατής Φάβρος

I died for Beauty – but was scarce

RW 448

I died for Beauty – but was scarce
Adjusted in the Tomb
When One who died for Truth, was lain
In an adjoining Room –

He questioned softly «Why I failed»?
«For Beauty», I replied –
«And I – for Truth – Themself are One –
We Brethren are»,  He said –

And so, as Kinsmen, met a Night —
We talked between the Rooms –
Until the Moss had reached our lips –
And covered up  – Our names –