Ρόδο της λύπης και της λησμονιάς

Τραγούδι ημιτελές

Ρόδο της λύπης  και της λησμονιάς

Με το χρόνο ψηλώνει το φράγμα της λήθης

αδύναμες οι εικασίες μας μπρος στο επέκεινα

οι αριθμοί κάμαν πάλι τη δουλειά τους

Aπ’ το φράχτη των Ηλυσίων θα σε βλέπω Αναξίμανδρε

πρόσφυγας στη χώρα του ωραίου θανάτου

μ’άγνωστο κλέος κατακείμενος στου κανενός τη χώρα

Ρόδο της λύπης και της λησμονιάς

Όσα ξενύχτησα στην χώρα εκείνη θα χαθούν

Κι όσα αξίζαν νέον ικέτη θα ζητούν

Δεν θα μου πέμπεις και μήτε θα μηνάς

Ρόδο της λύπης και της λησμονιάς

Μιαν αδιόρατη επιθυμία θα χεις για  ζωή

Μια λύπη καρφωμένη θα χω που θα ναι φυλακή

Ρόδο της λύπης και της λησμονιάς

Θολώνει η ζωή κι ο ερωτας φονιάς

Facebook