Ζούμε σε ένα κόσμο θλιβερών ανισοτήτων και διαρκούς θορύβου ανοησίας, ελάχιστοι πραγματικά διαβάζουν οτιδήποτε και ακόμη λιγότεροι κατανοούν το ελάχιστο.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι να γελούν μαζί αλλά ο σωρευτικός οχετός του θορύβου που καθιστά οτιδήποτε ως μη ον.
Η λογοτεχνία έγινε εν πολλοίς παραλογοτεχνία, στο μέλλον υπάρχουν μόνο κάτι γυμνοσάλιαγκες θαυμαστές αρχαιοτήτων
Ω αφήστε με να ακούω τα πλήκτρα της μηχανής, αποδίδω επάνω τους λίγο απ το μίσος που γεννήθηκε εντός μου.