Τρείς αφορμές και τέσσερα χτυπήματα

Καταλαβαίνω όλες αυτές οι γιορτές λογοτεχνίας

τόσο ρηχές δικαιολογίες /

η ζωή με γλυκύτητα και βία κοντά μας καλεί

της αγάπης την πυγμή και την απλότητα ν αποδείξουμε ζητεί

—

Καταθέτω ότι το επιχείρημα πως ο σύντροφος τιμωρήθηκε αρκετά

από την μη παρουσία του στην Επιτροπή

δεν είναι ισχυρό

γιατί λυπούμαι θεωρώ

οτι από τη δράση του και μόνον

η Επιτροπή δυσλειτούργησε επι μακρόν

αλλά επιπροσθέτως άδικ’ απαξιώθηκε

την θεσμική του ρόλου της ισχύ που αγνοήθηκε

τις εκκλήσεις της και την δημοκρατική εξουσιοδότησή της

οικτρά που προσβλήθηκε

—

Είναι τόσο μπερδεμένος ο κόσμος

μέσα στους ολοένα σκληρούς καιρούς

πάντα ψάχνει τους εχθρούς,

μα όχι τις αιτίες της αγυρτείας αδελφές

και των ιερατείων παλιών και νέων,

φίλες πιστές που στέκουνται κει

το συφέρο να κοιτούν άριστων τε κι αγαθών.

 

–

Και τώρα νυχτερινά στιφά με βρίσκουνε μαντάτα

πως του δίκιου τον καμβά

μ’ υπομονή και στέρηση τον στήνεις

μέχρι σε μιαν επιπόλαια στιγμή

της αδικίας το πέτασμα φαιδρό

αδόκητα της μοίρας τα χρώματα μαυλίσει