Στον Δημήτρη Τρωαδίτη

Στον Δημήτρη Τρωαδίτη

Υποθέτω πως είσαι πια στην Ξενιτιά
Για δες που γίνηκε η γη σκληρή
μιαν αγκαλιά που σε κρατά

Μαντήλι κρατώ γι αποχαιρετισμό
Χάρηκα π’ ανταλλάξαμε
τις λίγες κουβέντες

ειν’ ακριβές οι κουβέντες
σ’έναν καιρό
που όλοι φωνάζουν

όλοι ν΄ακουστούν
πάνω απ’ το κύμα
που το ίχνος σβει

όλοι μιλούν
μα κανείς δεν γρικά
χάσκει η λήθη
που καρτερά

ν’ απαντέχεις
και να κρατάς
μέσα στο κύμα
της ξενιτιάς