Η λογοτεχνική περιπέτεια είναι ένα ζήτημα που όμοιο του αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι σε όλους τους στίβους, είναι στις πλείστες περιπτώσεις μια ανάγκη αναγνώρισης. Οι λογοτέχνες νάρκισσοι ματαιόδοξοι φίλαυτοι σχεδόν στο σύνολό τους, επιθυμούν να ικανοποιήσουν τις προσωπικές ανάγκες και όχι εκείνες του θρυλούμενου ως Αδελφού αναγνώστη. Σε αυτή την ανάγκη σύμμεικτη ενίοτε συνυπάρχει η υπαρξιακή αγωνία για τον μέγα Θάνατο, η νόσος της Γνώσης.
Πέρα από αυτά το όρια κείται διαφοροποιημένα σπανιότατη και μεγαλοφυής η Αποστολή. Εκείνη που δημιουργεί το σώμα της Ιστορικής Λογοτεχνίας εκείνη που συνηθίσαμε να αποκαλούμε κλασική και η οποία επαναπροσδιορίζει εις το διηνηκές της σύντομης ιστορίας της ανθρωπότητας τις ωραίες αισθητικές ηθικές και πολιτικές αρχές της.
Η Αποστολή δεν είναι μια αμιγώς ανιδιοτελής ιστορία, είναι μια θέση πάθους έρωτος και βαθιά πεπεισμένης, ριζωμένης Αγάπης.
Η ανάγνωση είναι ένας άλλος τρόπος προσευχής και προσήλωσης όμοιος με τις ρουτίνες συγκέντρωσης στον πυρήνα του εαυτού των ανατολικών ασκητικών σχημάτων.
Ομνύω εις μιαν Αγία καθολική και πολυπρόσωπη θεότητα της ανάγνωσης διακινώντας το άνθος της με κατανυκτική πρόθεση άσκησης.
Στρατής Φάβρος - Strates Fabbros 