Το καινούργιο φοράει ρούχα ταπεινά

Το καινούργιο φοράει ρούχα ταπεινά

Και τι περίεργο που ένας φιλόδοξος ιός

το σχήμα της αίρεσης κανόνα φτιάνει

 

Η τέχνη του ηττημένου η ορμέμφυτη

αντίσταση στου εξουσιαστή τη Βία

(Ο εξουσιαστής με τη βία, ταυτίζεται

άθλιο γέννημα της είν’ αρσενικό)

 

Τι έπαρση κι αυτή η ανάγκη για υστεροφημία,

τι ματαιοδοξία ο φόβος του θανάτου

όταν κι ο βασιλιάς των λιονταριών

δεν γράφεται ποτέ στη μνήμη κανενός.

 

Ο πατέρας περήφανος

μόνος ξεστράτισε

σαν δεν υπήρχε θάνατος

το Ρόδο κανενός

 

Εκείνοι ήσαν επαγγελματίες

ετούτος εδώ θα ήταν πάντα

μιας τέχνης φτωχής ο στρατοκόπος