τα δυό κορμιά γκαλιάζονται

Σε τόπο ιδεατό κι ιδανικό
σε μια απ’ το χρόνο
μαγευτική της φωτιάς κόκκινη
θαμβωτική κρυμμένη ερημία

τα δυό κορμιά γκαλιάζονται
σε μάνητα σφιγμένα τρυφερά
κι ας μην ποτέ ν’ ακούμπησαν
των λιχανών την θεία ψίχα

σ’ εκείνη την θαμβωτική
ορκίζομ’ ερημία πως
ιδανικός θα πείθομ’ εραστής
στην δυο σωμάτων πολιτεία