Ποίηση – Σημειώσεις

Με απασχολεί και με απασχολούσε πάντα η δημόσια πρόσληψη της ποίησης.

Θα έγραφε σήμερα ο Όμηρος ποίηση; να μια ερώτηση που σκέφτομαι.

Θα έγραφε ο ‘Όμηρος την αφήγησή του σε μέτρο ή θα επέλεγε το δρόμο μιας διαφορετικής αφήγησης;

Όπως με απασχολεί η αιτιολογική σχέση της ποίησης με την διατύπωση της αλήθειας για το βίωμα αλλά και με την διδαχή της αισθητικής ηθικής της.

Γυρίζω από ένα πρωινό στο οποίο η ανάγνωση ενός επαγγελματικού κειμένου για τις σύγχρονες μεθόδους ιχθυοκαλλιέργειας στα αγγλικά μου υπενθύμισε ότι η γνώση στο σύγχρονο κόσμο πατεντάρεται και πουλιέται με τη μορφή προϊόντων από αδίστακτες σοφές ολιγαρχικές γραφειοκρατίες.

Πολύ σπάνια ο ποιητής έχει πρόσβαση στα ωκειάνεια βάθη της με τη φτωχή πια εξάρτυση μιας εκλεπτυσμένης αυτοαντίληψης.

Ίσως η ποίηση πέθανε ως ερευνητής της αλήθειας της Ύπαρξης και παραμένει μονάχα ένας ρυθμικός παλιάτσος για τα ταξιδεμένα καπρίτσια του έρωτα και της υπαρξιακής αβελτηρίας,

Ποιος γνωρίζει, ελπίζω σε έναν ευαίσθητο ποιητή που θα στρίψει το γλυκύ μαχαίρι της ήττας του στο απαισιόδοξο τούτο θεώρημα.