Γνώριμη αίσθησις επέστρεφε συχνά και με παιρνε

Γνώριμη αίσθησις επέστρεφε συχνά και με παιρνε,
μυστήρια αίσθησις ολοένα επέστρεφε και με παιρνε

Δεν υπάρχει δίκαιη πράξη σε αυτή την πουτάνα ζωή
προσποίηση σε άξονες ρητορικούς για το κομμάτι το ψωμί,
εδώ οι σπίνοι τρώγονται μεταξύ τους για ένα σπυρί

Τη γλώσσα μου διαρκώς νιώθω δεμένη
από ένα γόρδιο σπάγκο σφιγμένη
είναι η μογιλαλία αυτή γύρω
κι επάνω μου και με κρατεί
κι ότι να λέω σβησμένο χαρτί
ο φόβος είναι που με νουθετεί
τον λέν αλήθεια πολιτισμό
η  λες άλλο είνα μ’ ισμό                                                                                                              πιο σύνθετο πιάτο απ’ αυτό;

το τέρας που γρίφους μου βάζει
κείνο το τέρας κι εγώ ο Οιδίπους
στης ζήσης ολοένα τους άγνωρους κήπους
τα μάτια μου βγάζω στου τέλους τους γρίφους

Στρατής Φάβρος

Μάρτιος 2017

_________________________________________________________________

Δεν υπάρχει δίκαιη πράξη σε αυτή την πουτάνα ζωή

προσποίηση σε άξονες ρητορικούς για το κομμάτι το ψωμί,

εδώ οι σπίνοι τρώγονται μεταξύ τους για ένα σπυρί

Τη γλώσσα μου διαρκώς νιώθω δεμένη

από ένα γόρδιο σπάγκο σφιγμένη

και είναι η μογιλαλία αυτή γύρω μου

και επάνω μου και με κρατεί

κι ότι να λέω σβησμένο χαρτί

ο φόβος είναι που με νουθετεί

τον λένε αλήθεια πολιτισμό

το τέρας που γρίφους μου βάζει θαρρώ

κείνο το τέρας και εγώ ο Οιδίπους

στης ζήσης ολοένα τους άγνωρους κήπους

τα μάτια μου βγάζω στου τέλους τους γρίφους