Πάντα για το νέο μία συζήτηση

Πάντα για το νέο μία συζήτηση
γκρίζα ελπίδα η αναζήτηση
μια στερεοτυπία καταντήσαμε
νέες πορείες που τις κρύψαμε
στο νέο που κάπου κάποτ’ αφήσαμε

υπάρχει το νέο, το νέο υπάρχει
κράζουμε όλοι μέσα στην πάχνη
στα χνώτα του παρόντος μέσα, το νέο
όταν το συνειδητοποιούμε έχει τρωθεί
από την αμαρτία που πάντα νέα
προβάλλει καινούργια μια συντριβή

κι όσο αφήνουμε την εξαθλίωση
συντρίμμια πίσω μας δικαιοσύνης
το νέο θα πνίγεται σε χασμωδία
βαρύ το βήμα κύκλος ολόκληρος η απαξίωση

κι όσο ανεχτήκαμε την εξαθλίωση
στα τάρταρα κλείστηκ’ η θεωρία
η πράξη μας μόλεψε ξανά τ’ ωραίο
ψάρι μπαγιάτικο πάλι το νέο