Kι ως πισώκωλα θα παγαίνω πατώντας

Kι ως πισώκωλα θα παγαίνω πατώντας,
μες σε κόρνα θα τα βροντούν και σαντούρια
οι παλιάτσοί-μου — στον αέρα πηδώντας —
τα θούρια…
Γ. Σκαρίμπας

Με κατηγορείς ότι αίολα έωλος
Μας κατηγορείς ότ’ αποτύχαμε ανύποπτα
Ετυμηγορία δίκης διαρκούς γυμνός και μετέωρος
———————————————

Γιατί πρέπει όνομα να χει η κατηγόρια;
Ποιο της ανάγκης σκοτεινό τ’αίτιο

Να κάναμε μια γεωγραφία του στοχασμού;
Ως που να φτάσει μπορεί ο ποιητής
στης επιστήμης ενάντια τη γραφειοκρατία σοφή;

Αβεσαλώμ Ουλαλούμ πριν φωνήσαι τρις
στην καρδιά τα καρφιά της βαρούν

Δεν μιλά πια αλήθεια καμιά
σωπαίνει ασκείται παραμιλάει και πίνει
να μεθά πιο καλό στης θλίψης τον βαρύ οιωνό

Κι αν ποτέ χρειαστεί μιας αλήθειας
τον ήχο να πει στα σωστά
της αλήθειας το σχήμα να δείχνει ξεχνά

Αίολα έωλος απέτυχε ανύποπτα
σ’ ιστορικού προτσες δεσμό των
όσα φαν όσα πιουν
Μανιχαιστικά το ορθό

κι οι ομαδες γλεντουν στης εξουσίας
το γλυκύ γλεντοκώλη ρυθμό

Tου Θωμα Οβεδλάμη

Photo: Andre de Dienes