Και ο Θάνατος δεν θα χει εξουσία καμιά Dylan Thomas

Και ο Θάνατος δεν θα χει εξουσία καμιά
Νεκροί γυμνοί άνδρες θα γίνουν ένα
Με τον άνδρα στον αγέρα και το δυτικό φεγγάρι ·
Όταν λευκά τα κόκαλα τους ανασυρθούν και τα λευκά τα κόκαλα θα χουν χαθεί,
Άστρα στον αγκώνα θα ‘χουν και τα πόδια ·
Κι ενώ τα λογικά τους χάνουν θα παραμένουν λογικοί
Κι ενώ στη θάλασσα βουλιάζουν θα αναδυθούν ξανά ·
Κι ενώ οι εραστές θα ‘χουν χαθεί η αγάπη θ’ απομένει ·
Και ο Θάνατος δεν θα ‘χει εξουσία καμιά

Και ο Θάνατος δεν θα χει εξουσία καμιά
Κάτω από της θάλασσας τ’ άγριο τ’ανέμου γύρισμα
Αυτοί που χρόνο αναπαύονταν πολύ, αφύλαχτοι στον άνεμο δεν θα πεθάνουν ·
Στα δεσμά σφαδάζοντας, καθώς παραδίνοντ’ οι κλειδώσεις,
Δεμένοι στο τροχό, και όμως δεν σπουν ·
Η πίστη στα χέρια τους θα λυγίσει στα δυό,
Μονόκεροι δαίμονες που τους τρυπούν ·
Ολότελα σχίστε τους στα δυο κι αυτοί δεν θα ληγούν ·
Και ο Θάνατος δεν θα χει εξουσία καμιά

Και ο Θάνατος δεν θα χει εξουσία καμιά
Δεν θα μπορούν άλλο πια οι γλάροι στ’ αυτιά τους να κλαίν
Η τα κύματα στις ακτές δυνατά να ηχούν ·
Λουλούδι όπ’ άνθισε, να μην μπορεί λουλούδι πια
το κεφάλι να τείνει στης βροχής τις ριπές ·
Τρελοί ας είναι και σαν καρφιά νεκροί
Τα κεφάλια τους τρυπούν τις μαργαρίτες ·
Tον ήλιο κεντούν μέχρι να πέσ’ ο ήλιος,
Και ο Θάνατος δεν θα χει εξουσία καμιά.

Απόδοση Στρατής Φάβρος

And Death Shall Have No Dominion
By Dylan Thomas

And death shall have no dominion.
Dead men naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan’t crack;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion.