Χθές βράδυ

Χθές βράδυ είδα στο ύπνο μου δυο φίδια
σκιάχτηκα τόσο πολύ στον ύπνο κείνο
το βαθύ που έσκουζα ίδια μουγγός
τα κοψα σαν απο μακριά με μια χαντζάρα
κι αυτά πηγαίνανε αντάμα με τα φιδίσια στόματ’ ανοικτά
και τα δύο τσιγκελωτά τα δόντια ερπετών τα γυμνωμένα

κι’ ύστερα ξύπνησα κι όλη τη μέρα τα πράγματα πήγαιναν στραβά,
σαν να μην τα χα κόψει τα φοβερά τα ερπετά

ήρθε το βράδυ και κουρασμένος δίχως ο κόπος να χει πληρωθεί
στο σπίτι γύρισα και έπεσα ευθύς με βουλιμία στο φαί
άδειο καθώς θαρρούσα το στομάχι

κι γι άλλη μια φορά έπαιζα με τη σκέψη τη δειλή
πως δεν αξίζει η ζωή
ένα αδιέξοδο από συσσωρευμένα λάθη
αθέλητα και θελημένα στην τύχη που εχάθη

Ένας λυγμός για τον φτωχό και για τον πλούσιο
βαθύς του είναι του κενού του, ανόητος συλλογισμός
όλοι με ένα βραχνά στα σάβανα που να, ειν’
διπλωμένα απαλά και περιμένουν

Στρατής Φάβρος
Ιούνιος 2016