Ημιτελές

Ημιτελές

«I am not long for this world»

μας κυκλώνει με τέτοιο ρυθμό η ζωή
και ο θάνατος
ώστε ίδιος και άλλοι μεταβλήθηκα
αιωρούμαι εις όλα τα κείμενα σύμπαντα

«Ἐνύσταξεν ἡ ψυχή μου ἀπὸ ἀκηδίας,
βεβαίωσόν με ἐν τοῖς λόγοις σου»

ανάρμοστη εμπειρίας αναζήτηση
και η πτύχωση στ’ άβαφτο χέρι

το μάτι μου ταυτόχρονα
μετρά τα σχήματα των ανθρώπων
και τις των τοίχων επιφάνειες

πράσινη λάκα το 96
το κουζινάκι τους
όταν σε ζήτησα
άπειρα χρόνια ενδιάμεσα
μέχρι που ο κόσμος ν’ αλλάξει

και οι ψυχές το ρυθμό τους απώλεσαν
στου θανάτου την έπαρση

και ο θάνατος στων ψυχών μας την ένταση
οικτιρμός ανεπάγγελτος

ποια ροπή τη ζωή ν’αρνηθεί σε
ένα θάνατο ολοένα ανύπαρκτο;

«Ποία δόξα ἔστηκεν ἐπὶ γῆς ἀμετάθετος;
Πάντα σκιᾶς ἀσθενέστερα, πάντα ὀνείρων ἀπατηλότερα·
μία ῥοπή, καὶ ταῦτα πάντα θάνατος διαδέχεται»

://www.facebook.com/photo.php?fbid=10153644033122348&set=a.10151604201152348.1073741829.675952347&type=3&theater