Τη σεισάχθεια και τη νομοθέσια του Σόλωνα που έγιναν από την ανάγκη της κοινωνίας να επιβιώσει ως πλήρες σώμα ακολούθησαν τα Μηδικά και ο «χρυσός αιώνας». Βέβαια ήρθαν μετά διχασμοί και τυραννίες αλλά καμιά νομοθεσία δεν μπορεί να διορθώνει την αδικία στο αιέν.
Ήρθε και ο διαλεκτικός στοχασμός επάνω στην ευημερία και την καταστροφή και οι ακαδημίες και τα λύκεια και πάλι η παρακμή.
Τίποτα δεν κρατάει για πάντα μας διδάσκει η Ιστορία. Αλλά μπορούμε σε μια κορυφαία στιγμή να εκτρέψουμε το ποτάμι της προς τον ορίζοντα δικαίου. Που είναι ο ορίζοντας κοινωνικής ευημερίας.