οι δόλιες συνήθειες οι παλιές

Είμαι πλέον γέρος και ενώ
το σώμα μου ενός γέρου είναι το σώμα,
εξακολουθώ τη ταυτότητα μου ν’ αντιλαμβάνομαι σε ένα σώμα νεαρό
ως εκ παραδρομής καθώς αλήθεια φαίνεται με τρόπο στρεβλό
του νεαρού μου εκείνου εαυτού επιθυμίες αποζητώ, τι φαιδρό
με λαγνεία τον εαυτό μου κοιτώ και γελούν οι καθρέφτες
των νεαρών επιθυμιών οι δόλιες συνήθειες οι παλιές
τρώγω, πίνω, καπνίζω, επιθυμώ και σε τίποτα φευ να συμμορφωθώ
δε νοώ, Alas οι καθρέφτες δεν έχουν της δικής μου μόνο νόησης το ρυθμό
λάγνοι άγγελοι που της επιθυμίας μου τη φαιδρότητα τη προφανή
με σαρκασμό κοιτούν και στον καιάδα της λήθης πετούν
και όσο και αν προσπαθώ τον ηθικό και δίκαιο κρυφό μου εαυτό
Στης στιγμής να επιβάλλω τον αδυσώπητο φασισμό
Θα πεθάνω θαρρώ με των έξεων τη δορά ένδυμα μου φτωχό.

Στρατής .Φάβρος